To
jedna z najstarszych w Europie i prawdopodobnie najstarsza w Polsce
czynna winda osobowa. Znajduje się w budynku Książnicy Polskiej. Obiekt
powstał w latach 1910-1912 i obsługuje pięciopiętrowy budynek. Winda
służyła wygodzie lokatorów eleganckich mieszkań na piętrach.
Producent windy nie jest znany, natomiast maszynownię wykonała niemiecka
firma C. Herram-Findeisen w Chemnitz-Gablenz. Do napędu zastosowano
silnik elektryczny Danziger-Werft. Nowy silnik wmontowano w 1959
roku, a po awarii systemu napędowego, od połowy lat 60. dźwig był już
wyłączony z ruchu. Jednak ze względu na swój wiek wpisano go w 1991 r.
do rejestru zabytków, a po renowacji ruszył na nowo w 2000 roku.
Secesyjny fronton ozdobiony jest motywami
roślinnymi. Ma on różną wysokość na poszczególnych piętrach; najwyższą
na parterze – 4,16 m, a najniższą na III piętrze – 3,15 m.
''Nowy silnik wmontowano w 1959 [...]". Dodam, że w tamtych latach były to dość toporne (ale przynajmniej działające) mechanizmy. Nie sugeruję się tutaj konkretnie Kamienicą Książnicy Polskiej, ale mam za sobą przygody z windami, które pamiętały jeszcze początek lat 60-tych :) A dokładniej, mechanizm, który miał ponad 40 lat. Było z nim dość kombinowania (przy okazji pozwolę sobie polecić chłopaków od Windy-Towarowe, link w stopce, bo naprawdę dali radę).
OdpowiedzUsuń