Las
Miejski w Olsztynie zajmuje powierzchnię 1 415,87 ha. Znajdują się tu
dwa rezerwaty przyrody oraz stanowisko archeologiczne gród Sanditten –
Sądyty. Przez obszar lasu przebiegają cztery szlaki turystyczne. Trochę
historii. W Wikipedii czytamy,żew
akcie lokacyjnym miasta w 1353 Olsztyn otrzymał (wraz z innymi
gruntami) lasy rozciągające się pomiędzy Olsztynem a wsią Dywity (do
rzeki Wadąg), wraz ze znajdującą się tu wsią Sądyty. W końcu wieku XIV
miasto wzbogaciło o lasy w południowej części nad jeziorem Kielarskim
(teren z późniejszą leśniczówką Binduga i obecnie znajdujący się w
obszarze Rezerwatu Las Warmiński). W 1952 roku Windugę włączono do
Nadleśnictwa Nowy Ramuk.
Obecny Las Miejski obejmuje tylko obszar z północnej strony (między
centrum Olsztyna a Dywitami). W wieku XVII w celu ochronyzasobów
leśnych powołano straż leśną. Na początku XX w wybudowano Stadion Leśny,
sanatorium przeciwgruźlicze, restaurację i kawiarnię. W 1910 roku na skraju Lasu Miejskiego Karl Oschinski
otworzył restaurację Nowy Wadąg. Reklamowano ją jako idyllicznie położoną, tuż przy wyjściu z lasu miejskiego. Dzięki bogatemu w ozon powietrzu i wspaniałym warunkom, było to idealne
miejsce do odpoczynku. Prowadziła do niej Droga Kollnera. Była to leśna droga wybiegająca
tuż za leśniczówką koło Jakubowa w kierunku Wadąga. Nazwano ją tak na cześć
nadleśniczego miejskiego Fritza Kollnera.
Cmentarz Żołnierzy Niemieckich
został poświęcony w marcu 1915 roku. Pierwsze pochówki żołnierzy
poległych pod Olsztynem odbyły się na nim już w sierpniu 1914 roku. W czasie I
wojny światowej pochowano w tym miejscu 87 żołnierzy. W okresie międzywojennym
chowano tu także osoby cywilne, a w czasie II wojny światowej znowu
żołnierzy. Po wojnie cmentarz uległ dewastacji, odrestaurowano go dopiero w 1992 roku.
Jakubowo było w pierwszej dekadzie XX w. ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców Olsztyna – czytamy
w przewodniku K. Panasiuka. Stojąca na krawędzi lasu restauracja szybko
okazała się zbyt mała i już w 1910 roku przeznaczono ją na leśniczówkę,
a w pobliżu wybudowano gmach okazalszy, po wojnie odbudowano go i
przeznaczono na dom kultury, dziś to CEiIK. W 1911 r. Olsztyn doczekał
się drugiej linii tramwajowej. Łączyła ona Górne Przedmieście z
Jakubowem właśnie. Mieszkańcy lubili spacery w kierunku Nowego Wadąga,
Kieźlin, Likus i Gutkowa. Na krańcach tych tras czekały na wędrowców
gospody, karczmy, piwialnie, kawa i ciasta własnego wypieku, bryczki,
nawet parkingi i garaże dla aut. Poniżej owalny
staw w parku Jakubowo. Historia tego miejsca sięga 1862 roku, kiedy to
ówczesna Rada Miejska podjęła uchwałę o utworzeniu ośrodka
rekreacyjno-rozrywkowego.
Powstały wtedy takie obiekty jak lokal gastronomiczny z werandą
widokową, leśne boisko, strzelnica, sala taneczna i korty tenisowe. W
roku 1920 wybudowano stadion leśny, na którym w 1960
roku ustanowiono rekord świata w trójskoku. Jest też pomnik
B. Marschalla poświęcony Bohaterom Walki o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne Warmii i Mazur. Pomnik ten odsłonięto w roku 1972 i postawiono go na miejscu
odsłoniętego wiosną 1928 roku niemieckiego pomnika plebiscytowego.
Komentarze
Prześlij komentarz