187. Architektura PRL-u, cz. 1

To budynki, które dziś wydają nam się brzydkie, są często zaniedbane a niegdyś były wzorcami architektury. Czyżby czekały na lepsze czasy? To domy, urzędy, biurowce, szkoły, hale, pomniki i place. W każdym mieście jest ich pełno, mijamy je codziennie. Sami musicie ocenić, czy to obiekty zasługujące na podziw i uznanie, czy ohydne komunistyczne kontenery, które należy zrównać z ziemią? Ja nie będę narzekał. W powakacyjnych wpisach zapraszam na spacer po olsztyńskiej architekturze PRL-u.

1, 2 - hala widowiskowo-sportowa i okolica, rok 1978.

3, 4 - kryta pływalnia przy ul. Głowackiego, rok 1967.

5, 9 - bloki z wielkiej płyty.

6, 7 - planetarium lotów kosmicznych i sala BWA, rok 1973.

8 - dawna siedziba KW PZPR, rok 1954 - pierwsze skrzydło.

10 - dzielnica Zatorze, a w oddali osiedle Pojezierze i wieżowce z lat 70.

Zbigniew Herbert, Architektura

Nad łukiem lekkim - 
brwią z kamienia

na ściany
niezmąconym czole

w oknach radosnych i otwartych
gdzie twarze zamiast pelargonii

gdzie prostokąty bardzo ścisłe
obok marzącej perspektywy

gdzie ornamentem obudzony
strumień na cichym polu płaszczyzn

gdzie ruch z bezruchem linia z krzykiem
niepewność drżąca prosta jasność

    ty jesteś tam
    architekturo
    sztuko z fantazji i kamienia

    tam jesteś piękno zamieszkałe
    nad łukiem lekkim
    jak westchnienie

    na ścianie
    bladej wysokością

    i w oknie
    szybą załzawionym

wygnaniec kształtów oczywistych
głoszę twój taniec nieruchomy